De geschriften van zowel het Oude als het Nieuwe Testament als het enige geïnspireerde, onfeilbare en voltooide Woord van God en de uiteindelijke autoriteit in geloof en praktijk.

De Drie-eenheid, drie personen in één.

De menselijke en goddelijke aard van Christus.

De maagdelijke geboorte.

De persoonlijkheid van de Heilige Geest.

Het totale onvermogen van de mens om zichzelf te redden.

De soevereiniteit van God.

Redding door genade, alleen door geloof in Jezus Christus alleen.

De opofferende, plaatsvervangende en voldoende dood van Christus voor de zonden van allen die zich bekeren en hun vertrouwen in Hem stellen.

De heiliging van gelovigen, wat het werk van Gods genade is, waardoor zij in de hele mens vernieuwd worden naar het beeld van God en geleidelijk in staat worden gesteld om te sterven aan de zonde en te leven voor gerechtigheid.

De bovennatuurlijke aard van de wonderen die in de Schrift zijn vastgelegd.

Twee verordeningen, de doop en het avondmaal, beide symbolisch en zonder reddende verdienste.

Het priesterschap van alle gelovigen.

De lichamelijke opstanding van rechtvaardigen en onrechtvaardigen; de eeuwige gelukzaligheid van de geredden en de eeuwige straf van de niet-verlosten.